Vesna Moštrokol

Za vrijeme mandata Vesne Moštrokol na poziciji sudije podgoričkog Osnovnog suda svakako se izdvaja istraga teške saobraćajne nesreće na željezničkoj pruzi na Bioču, koju je Moštrokol preuzela od svog nekadašnjeg kolege u tom sudu, Zorana Radovića. U oktobru 2008. godine prelazi u Viši sud u Podgorici, i u narednim godinama uglavnom sudi u predmetima krvnih delikata i trgovine narkoticima. U tom smislu izdvaja se oslobađajuća presuda za ubistvo Željka Jovanovića, za šta se teretio Cetinjanin Nenad Kaluđerović. Moštrokol je Kaluđerovića oslobodila krivice u oktobru 2012. godine, zbog nedostatka dokaza. Kaluđerović je, dvije godine prije toga, bio osuđen na deset godina zatvora, ali je ta presuda ukinuta i vraćena na ponovni postupak.

Krajem te godine Moštrokol je kao predsjednik vijeća sudija donijela presudu po kojoj je Zoran Bulatović osuđen na 13 godina zatvora zbog ubistva Aleksandra Saše Pejanovića. Ta presuda je sljedeće godine potvrđena od strane Apelacionog suda Crne Gore.

2014. godine povjereno joj je da po treći put sudi Damiru Mandiću, osumnjičenom za saizvršilaštvo u ubistvu Duška Jovanovića, urednika dnevnih novina „Dan“. U prethodnim postupcima Mandić je prvobitno bio oslobođen optužbi, a potom osuđen na 30 godina zatvora, da bi onda Apelacioni sud Crne Gore preinačio kaznu zatvora sa 30 na 18 godina, a Ustavni sud ukinuo te presude zbog povrede prava na pravično suđenje. Pored nje kao predsjedavajuće, u tom sudskom vijeću bili su i Vesna Pean i Miroslav Bašović. U februaru 2015. godine advokat Nebojša Asanović, zastupnik porodice Jovanović, problematizovao je postupanje sutkinje Moštrokol jer nije dozvolila da se službena zabilješka o saslušanju optuženog Damira Mandića nakon hapšenja pribavi i sprovede kao dokaz. U oktobru 2015. godine Mandić je osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 19 godina. Apelacioni sud Crne Gore je tu presudu potvrdio u aprilu 2016. godine, a potom i Vrhovni sud nekoliko mjeseci kasnije.

Moštrokol je bila sudija u još dva slučaja ubistava iz 2014. godine koja su okupirala pažnju crnogorske javnosti, i to ubistva Jovana Kosaća u Igalu i ubistava braće Ćulafić u Podgorici. Za ubistvo Kosaća i nedozvoljeno držanje oružja Moštrokol je 2017. godine donijela presudu kojom se Dragoje Baošić osuđuje na deset godina i deset mjeseci zatvora, da bi drugostepenu presudu Moštrokol izrekla 2019. godine, kojom je propisana ista kazna. Sa druge strane, Mašana Čogurića je zbog ubistva braće Ćulafić osudila na 13 i po godina zatvora.

Još jedan zanimljiv slučaj u kom je sudija Moštrokol bila postupajući sudija bio je nestanak i ubistvo Nemanje Medina iz Petrovca, koji nikad nije pronađen, a za šta su se teretili Vladimir Ulama i pok. Darko Mijović, kao i pok. Bogdan Milić. Moštrokol je donijela oslobađajuću presudu za ubistvo u ovom slučaju, u martu 2019. godine, dok su okrivljeni dobili zatvorske kazne zbog nedozvoljenog držanja oružja. Apelacioni sud je krajem te godine poništio presudu i predmet vratio na ponovno odlučivanje, ali pred drugim sudskim vijećem. U martu 2021. godine Ulama je i drugi put oslobođen optužbi za ubistvo Nemanje Medina, a potom je i Apelacioni sud potvrdio tu presudu.
U martu 2022. godine Moštrokol prelazi u Apelacioni sud Crne Gore. Od tada u fokus javnosti dospijeva još jednom, i to zbog smanjenja kazne zatvora za silovanje maloljetnice sa 15 na osam godina, što je odluka koju je donijelo vijeće Apelacionog suda u kom su pored Moštrokol odlučivale sudije Srđan Vujović i Predrag Tabaš.